แม้ไม่มีใครรู้ว่าตัวเองจะมีชีวิตยืนยาวเท่าไร? ใครจะกลับไปหาอัลลอฮ์ก่อน? แต่ทุกคนต่างมีเวลาในแต่ละวันเท่ากันคือ 24 ชั่วโมงบางคนใช้เวลาอย่างคุ้มค่า ขณะที่อีกหลายคนกลับใช้ไปอย่างไม่เกิด
ประโยชน์


...ยกเว้นชีวิตของผู้ศรัทธา ที่มีช่วงเวลาสำคัญที่สุดของชีวิตในแต่ละวัน คือ โมงยามแห่ง การละหมาด แม้วันหนึ่งจะมีเพียง 5 ครั้ง ครั้งหนึ่งใช้เวลาประมาณ 10 นาที แต่ก็นับเป็นช่วงเวลาทองคำอันมีค่าที่สุดในรอบวัน เพราะเป็นเวลาที่เขาได้เข้าหาอัลลอฮ์ผู้อภิบาลแห่งสากลโลก

เมื่อ ละหมาด คือ เสาของศาสนา ดังที่ท่านนบี ค็อลลัสลอยุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า
وعمودهالصلاة

ความว่า และเสาของมัน (อิสลาม) คือการละหมาด (บันทึกโดยอะหมัด ติรมิซีย์ และอิบนุมาญะย์) และศาสนาคือ ชีวิต หรือ วิถีชีวิตของผู้ศรัทธา การละหมาดจึงเท่ากับ เสาของชีวิต ที่ต้องเปี่ยมด้วยคุณภาพ เพราะมันบ่งบอกถึง คุณภาพชีวิต ของผู้ศรัทธา ซึ่งจะดีหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับการละหมาด

คุณภาพของการละหมาด ในที่นี้ หมายรวมถึง 2 แง่มุม ได้แก่

1) ตัวการละหมาดเองทั้ง 5 เวลา นับแต่เริ่มเสียงอะซาน การอาบน้ำละหมาด การเดินไปละหมาด การเข้ามัสญิดเพื่อรอเวลา
ละหมาด การอิกอมะฮ์ การเริ่มละหมาดด้วยตักบีรจนถึงสิ้นสุดด้วยการกล่าวสลาม การรำลึกถึงอัลลอฮ์หลังละหมาด และละหมาดซุนนะฮ์ก่อนหลัง

2) อิทธิพลของการละหมาดที่จะส่งผลไปถึงกิจกรรมต่างๆ ในชีวิตผู้ศรัทธา ส่งผลไปถึงเวลาที่เหลือในแต่ละวัน

ละหมาดจึงเป็นเสาชีวิตอย่างแท้จริง

หนังสือเล่มนี้แบ่งเนื้อหาออกเป็น 3 ส่วนได้แก่ ก่อน ขณะ และหลัง การละหมาด

ก่อนละหมาด ผู้ศรัทธาต้องทราบเวลาที่แน่ชัดและให้การละหมาดมาก่อนและสำคัญกว่าสิ่งใด อัลลอฮ์ ตะอาลา กล่าวว่า
انالصلاةكانت عالى الموءمنين كتابا موقوتا

ความว่า แท้จริงการละหมาดเป็นบัญญัติที่ถูกกำหนดเวลาไว้สำหรับบรรดาผู้ศรัทธา (ซูเราะฮ์อันนิซาอ์ อายะฮ์ที่ 103)

สำหรับ ขณะละหมาด นั้น อัลลอฮ์ ตะอาลา ได้กำชับให้เรามีคุชัวอ์



قدافلح الموءمنون الذين هم فى صلا تهم خاشعون

ความว่า แน่นอนบรรดาผู้ศรัทธาได้ประสบความสำเร็จแล้ว คือบรรดาผู้ที่พวกเขามีความคุชัวในขณะละหมาด (ซูเราะฮ อัลมุย์มินูน อายะฮ์ที่ 1-2)


ในภาคนี้ได้อธิบายวิธีการและขั้นตอนการปฏิบัติละหมาดอย่างกระชับ พร้อมมีภาพประกอบเพิ่มความชัดเจน และยังบอกฮุก่มต่างๆเอาไว้ในแต่ละอิริยาบถของการละหมาดอีกด้วย ทั้งฮุก่ม รุก่น (สิ่งที่เป็นแก่นของการละหมาด) ฮุก่ม วาญิบ สิ่งจำเป็นในการละหมาด)และ ฮุก่ม ซุนนะฮ์ (สิ่งที่ส่งเสริมให้ปฏิบัติในละหมาด) อันจะสร้างความเข้าใจแก่ผู้อ่านถึงระดับความสำคัญของแต่ละอิริยาบถ

รุก่น หมายถึง สิ่งที่หากขาดไปในละหมาดจะโดยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม ย่อมทำให้ละหมาดใช้ไม่ได้ แต่หากเกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจและนึกขึ้นได้ขณะละหมาดก็ให้ทำละหมาดเพิ่มอีกร็อกอะฮ์เพื่อชดใช้ร็อกอะฮ์ที่ขาดรุก่นนั้นๆ ไป ยกเว้นรุก่นการกล่าวตักบีเราะตุลเอียะห์รอม หากขาด รุก่นนี้ต้องละหมาดใหม่ทั้งหมดเนื่องจากเป็นรุก่นที่เปิดเข้าสู่การละหมาด วาญิบ หมายถึง สิ่งที่จำเป็นซึ่งหากละทิ้งโดยตั้งใจย่อมทำให้ละหมาดใช้ไม่ได้ ส่วนหากละทิ้งโดยการหลงลืม ยังถือว่าละหมาดนั้นใช้ได้ แต่ให้สุญดสะฮ์วีย์ (เป็นการสุญดเพิ่มอีก 2 ครั้ง ก่อนให้สลาม)
แทนการหลงลืมนั้น

ซุนนะฮ์ ในละหมาด หมายถึง สิ่งที่ส่งเสริมให้กระทำอันจะทำให้ละหมาดสมบูรณ์ แต่หากหลงลืมหรือแม้แต่ตั้งใจละทิ้งก็ไม่ทำให้ละหมาดเสียแต่อย่างใด

นอกจากนั้นการละหมาดยังมีอิทธิพลกับชีวิตของผู้ศรัทธาในช่วง หลังละหมาด อีกด้วย ดังที่อัลลอฮ์ ตะอาลา กล่าวว่า

انالصلاةتنهى عن الفحشا ء والمنكر

ความว่า แท้จริงการละหมาดจะห้ามปรามสิ่งลามกและความชั่วร้าย (ซูเราะฮ์อัลอังกะบูต อายะฮ์ที่ 45)

ทั้งหมดนี้คือกระบวนการต่างๆ ของการละหมาด ที่จะส่งผลต่อกระบวนการใช้ชีวิตของเราตลอดทั้งวัน และตลอดทั้งชีวิต

ราคา 690.-