กาลครั้งหนึ่ง...ถึงเธอ
ในหนังสือเล่มนี้มีเมล็ดพันธุ์ของดอกไม้ไร้ชื่ออยู่หนึ่งดอก ขึ้นอยู่กับว่าผู้อ่านอยากให้เติบโตเป็นดอกไม้อะไร และเมื่ออ่านจวนจบประโยคสุดท้าย ก็จะมีดอกไม้ที่สวยงามผลิบานเพิ่มขึ้นในโลกนี้อีกหนึ่งดอก ผลิบานในทิศทางของตัวเอง ผลิบานด้วยวิถีของชีวิต ความคิดสร้างสรรค์ ความรัก ความเชื่อมั่น และความหวังที่ไม่มีสิ้นสุด ผลิบานด้วยการตกตะกอนทุกตัวอักษรแล้วบันทึกสิ่งดีงามไว้ในหัวใจ แม้เวลาผ่านไปนานเท่าไร ความรู้สึกนับล้านเหล่านั้นที่เคยเกิดขึ้นกับเรา กับเขา และกับทุกอย่างจะสะท้อนกลับมาให้เราได้นึกถึง ตัวอักษรเหล่านี้จะไม่มีวันตาย มันจะผลิบานอยู่อย่างนี้ตลอดไป ผลิบานด้วยวิถีของความรัก ความผูกพัน ความคิดถึง ความโหยหา และความหวังที่ไม่สมหวังที่ถูกโอบกอดเก็บไว้ข้างในใจเหล่านี้

สัญญานะว่าจะยิ้มให้กับตัวเอง
• เนื้อหามีความสอดคล้องกับการรักตัวเองและการเห็นคุณค่าในตัวเอง ที่ผู้คนค่อนข้างให้ความสนใจซึ่งเพิ่มโอกาสในการขายสำหรับคนกลุ่มนี้
• เนื้อหาอ่านง่าย มีการเขียนที่ไม่ซับซ้อนและยาวจนเกินไป เจาะกลุ่มเป้าหมายได้ทั้งนักอ่านและผู้ที่ไม่ถนัดการอ่านบทความยาวๆ
• เหมาะสำหรับการมอบเป็นของขวัญ เนื่องจากเป็นหนังสือที่มุ่งเน้นถึงการให้กำลังใจ ให้รักและภูมิในในความเป็นตัวเองเป็นเหมือนคำพูดดี ๆ ที่ส่งต่อให้กันได้พร้อมกับภาพประกอบที่ดูอบอุ่นใจ เป็นกันเอง

ฉันจะเป็นดอกไม้ของเธอเสมอ
ดอกไม้แต่ละชนิดมีวิธีการดูแลที่แตกต่างกัน ความสัมพันธ์ก็อาจเป็นแบบนั้น หวังว่าเธอจะค้นพบดอกไม้ที่ใช่ และเข้าใจวิธีการดูแลรักษามัน และหวังว่าเธอจะเป็นดอกไม้ที่ใครบางคนกำลังตามหาอยู่เช่นกัน

แล้วเราจะเป็นตัวเองในแบบที่ดีขึ้น
หากเรารู้แล้วว่า
ทุกเรื่องในชีวิตมีบทเรียน
แล้วเราเริ่มที่จะมองหา
และเติบโตจากทุกบทเรียนในชีวิต
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสุขหรือเรื่องเศร้า
ก็ไม่สูญเปล่ากับเราเลย
เพราะเมื่อผ่านมาได้
เราจะกลายเป็นคนที่ดีขึ้น
กว่าเดิมเสมอ

คนที่เราควรใจดีด้วยที่สุดก็คือตัวเราเอง
1. บทเรียนที่ทำให้รักตัวเองมากขึ้น
2. เพราะเราต่างมีช่วงเวลาที่ลืมว่าตัวเราสำคัญที่สุด
3. ความรักกับการรักตัวเอง
4. Love Yourself Conversation
5. จดหมายถึงตัวเองใน 11 ปี ข้างหน้า

เพราะเป็นวัยรุ่นจึงเจ็บปวด
เพราะเป็นวัยรุ่นจึงเจ็บปวด หนังสือที่ช่วยปลอบประโลมและชี้แนวทางการใช้ชีวิตให้วัยรุ่นที่กำลังหลงทางในโลกของความเป็นผู้ใหญ่ที่เพิ่งเริ่มต้นเขียนโดยคิมรันโด ที่ปรึกษาวัยรุ่นแห่งสาธารณรัฐเกาหลีใต้คิมรันโดเขียนหนังสือเล่มนี้เพราะต้องการให้ลูกชายซึ่งอยู่ในช่วงวัยรุ่นอ่าน เขาเล่าเหตุการณ์ที่พบเจอกับลูกศิษย์หลากหลายประเภทในมหาวิทยาลัย ช่วยชี้แนวทางวัยรุ่นเกี่ยวกับเรื่องการเรียน การเก็บเงิน การหางานทำที่มีความสุขและสามารถมีเงินเก็บได้เป็นกอบเป็นกำ ซึ่งส่วนใหญ่เมื่อเด็กอยู่ในช่วงวัยใกล้เรียนจบ กำลังจะเข้าสู่วัยทำงาน มักจะมีความกังวลเรื่องเหล่านี้มากเป็นพิเศษทรมานใจ…ว่างเปล่า…หวั่นไหว…เปลี่ยวเหงา…โดดเดี่ยวเพราะเป็นเพียงวัยรุ่นคนหนึ่ง

เธอจะไม่หลงทางบนถนนที่สร้างเอง
ทุกคนต่างรู้ดีว่าการเยียวยาบาดแผลของยุคสมัยต้องอาศัยความเห็นอกเห็นใจ (empathy) ที่มีต่อเพื่อนมนุษย์ร่วมโลก แต่อีกสิ่งหนึ่งซึ่งฉันคิดว่าสำคัญไม่แพ้กัน คือการมองให้เห็นถึงที่มาของปัญหาที่ทำให้สภาวะสุขภาพจิตของเราอยู่ในระดับวิกฤติ