เชิญร่ำสุรา เล่ม 4 (6 เล่มจบ)เกราะแขนอันนั้นไม่เลวนี่ เซียวฟางซวี่เหยียบราวกั้นไม่และนั่งลงเห็นเซียวฉือเหย่หันกลับมา จึงเบี่ยงตัวมองสีหน้าของเขาทำจากที่ใด ไม่ใช่แบบของฉี่ตงต้องไม่เลวอยู่แล้ว เซียวฉือเหย่ทำท่าเหมือนกำลังพูดความลับนั่นเป็นยันต์คุ้มภัยของข้าเซียวฟางซวี่ตอบรับว่า อืม อย่างไม่ใส่ใจนักจากนั้นถามต่อ เป็นคนที่ใด คงมิได้ถูกเจ้าพาไปอยู่ค่ายเปียวปั๋วด้วยกระมังที่นั่นมีแต่ผู้ชายหยาบกระด้าง นางอายุเท่าไรแล้วเซียวฉือเหย่ย้อนถาม นาง?เซียวฟางซวี่ฟังไม่เข้าใจเซียวฉือเหย่ถอยไปหลายก้าวเซียวฟางซวี่หรี่ตา เจ้าคงมิได้พาบุตรสาวสกุลฮวากลับมาด้วยหรอกนะเซียวฉือเหย่ถอยหลังต่อไป พอเห็นบิดาทำหน้างุนงงจู่ๆ เขาก็หัวเราะออกมา มือปลดดาบหลางลี่และโยนไปด้านข้างเซียวฉือเหย่! เซียวฟางซวี่ตระหนักถึงความผิดปกติเจ้าบอกข้ามาตามตรงเซียวฉือเหย่พลันพูดเสียงดัง เป็นผู้ชาย!หา? เซียวฟางซวี่สงสัยว่าตัวเองฟังผิดถึงกับเอียงหูฟังอีกครั้งข้าหาผู้ชายกลับมาให้ท่าน! แสงแดดสาดส่องใบหน้าเซียวฉือเหย่ ขับไล่ความเหม่นหมองเมื่อวานออกไปเจ้าหนุ่มผู้นี้นิสัยเสียยิ่งนัก ตะโกนอย่างท้าทายบุรุษที่งดงามที่สุดในต้าโจวก็คือภรรยาข้า!พูดจบก็ไม่รอให้เซียวฟางซวี่ตอบ หันหลังโกยอ้าวทันที

หมวดสินค้า : หนังสือวาย ยูริ นิยายวาย นิยายยูริ
สำนักพิมพ์ : Rose โรส
ผู้แต่ง : ถังจิ่วชิง

#นิยายแปล #นิยายจีน #โรแมนติก