นิตยสารสารคดี 432 เบตง มีนาคม 2564

ชื่อเสียงของเมืองเบตงหอมหวนขึ้นมาอีกครั้ง
หลังเกิดกระแส สกายวอล์ค
และทะเลหมอกตลอดปีที่ อัยเยอร์เวง

แต่ความจริงเรื่องราวของเบตงมีมากกว่านั้น
นับแต่อดีต อำเภอไกลสุดชายใต้แห่งนี้มีความเจริญทางเทคโนโลยีตามแบบตะวันตกอย่างรถยนต์ โทรเลข การถ่ายรูป ที่สะท้อนความทันสมัยก้าวหน้ายิ่งกว่าหลายจังหวัดกระทั่งทุกวันนี้ก็ยังมีสิ่งสร้างใหม่ๆ ที่ใหญ่โตโอ่อ่า เป็นหนึ่งเดียวในเมืองไทยและเป็นที่สุดในภูมิภาค ไม่ว่าสกายวอล์คเหนือทะเลหมอกหรือการเจาะภูเขาเป็นอุโมงค์รถยนต์ จนถึงสิ่งสร้างทางวาทกรรม อย่าง “story” ที่ให้คุณค่าต่อสิ่งที่มีและสิ่งที่สร้างสรรค์ขึ้นมา

ขณะที่ในทางธรรมชาติ เบตงยังมีดงดอกบัวผุดดอกไม้ยักษ์กลางป่าดงดิบฮาลา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาสันกาลาคีรีอันกว้างใหญ่ขุมทรัพยากรของชายแดนใต้ที่ท้องถิ่นหมายจะให้ได้รับการประกาศเป็นมรดกโลก

สิ่งทั้งหลายนี้สมรมกันอยู่ในพื้นที่พันกว่าตารางกิโลเมตรที่รวมหลากหลายทั้งในแง่ธรรมชาติชาติพันธุ์ และวัฒนธรรม

ณ แดนใต้สุดของไทย อำเภอใหญ่ที่สุดของยะลาสนามบินเบตงสร้างเสร็จสมบูรณ์ตั้งแต่ปลายปี 2563 ยังไม่เปิดให้บริการ
ระหว่างนี้ก็คล้ายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวอีกแห่งของเมืองไปแล้วอาจเป็นเพราะความโดดเด่นของรูปแบบสถาปัตยกรรมที่ตกแต่งด้วยไม้ไผ่และถือเป็นสิ่งก่อสร้างขนาดใหญ่ท่ามกลางหุบเขา

ส่วนหนึ่งของสตรีตอาร์ตหรือกราฟฟิตี ภาพศิลปะริมทางเดินที่เกิดขึ้นในวาระ 111 ปี เมืองเบตง เมื่อปี 2560
จากการประสานงานของโกเอ็กซ์ในบทบาทเลขาฯ นายกเทศมนตรีเมืองเบตงในขณะนั้น

จงฝา โรงเรียนสอนภาษาจีนใหญ่ที่สุดในเมืองไทยที่เบตงเปิดสอนครั้งแรกเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 2466 ซึ่งเป็นวันชาติสาธารณรัฐจีน ถือเป็นวันมงคลของชาวจีน โดยอาศัยสำนักงานหนังสือพิมพ์รายวัน ฮวาเฉียว ถนนสุขยางค์เพื่อให้ลูกหลานชาวจีนได้เรียนภาษาของตน โรงเรียนจงฝาได้รับการตอบรับจากคนเบตงมากจนสถานที่คับแคบต้องย้ายไปยังโรงหนังที่คนเบตงเรียกกันว่า “วิกเก่า”

ที่มีนามว่า “#เบตง”
เรื่อง : วีรศักร จันทร์ส่งแสง

ภาพ : วิจิตต์ แซ่เฮ้ง

นิตยสารสารคดี ฉบับ
432
มีนาคม 2564