ไผ่ ต้นไผ่ ไผ่ตง พันธุ์ ไผ่ตงหวาน ไผ่ตงหม้อ (รับประกัน ส่งใหม่ฟรี หากสินค้าเเสียหาย!!)

ชื่อ – ชนิด พันธุ์
ไผ่ตงหม้อ



ชื่อวิทยาศาสตร์
Dendrocalamus asper Backer.



ประวัติ
กล่าวกันว่าไผ่ตงนำมาจากจีน บางครั้งมีรายงานว่ามีถิ่นกำเนิดมาจากอินโดเนเซีย แต่ยังไม่มีการยืนยันแน่ชัดว่ามีถิ่นกำเนิดมาจากที่ใด ในไทยนิยมปลูกทั่วทุกภาค ไม่พบในป่าธรรมชาติ บางครั้งอาจพบขึ้นเป็นบริเวณกว้างในพื้นที่ป่าที่เคยมีการทำสัมปทานไม้ในอดีต



รูปร่าง รูปทรง ( ต้น ราก ใบ ดอก ผล )
มีลักษณะทรงพุ่มโปร่ง ลำต้นตั้งตรงมี สูงตั้งแต่ 10 เมตรขึ้นไป มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 12-18 เซนติเมตร ลำต้นมีสีเขียว มีนวลแป้งสีขาวปกคลุม ลำปล้องปล้องเรียบสม่ำเสมอ กิ่งแขนงมีน้อยมาก เริ่มแตกกิ่งมากตั้งแต่ 2 เมตร ขึ้นไป กิ่งแขนงส่วนมากเป็นกิ่งเดี่ยว
ใบมีขนาดเล็ก สีเขียว ไม่หนาแน่น


ความสูงเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่
สูงตั้งแต่ 10 เมตรขึ้นไป



ความกว้างทรงพุ่มเมื่อโตเต็มที่
พอต้นไผ่โตเต็มที่พุ่มใบก็จะแผ่ออกไปชนกันทั่ว



ความต้องการแสง
ชอบแสงแดด 100%


ความต้องการน้ำ
ปลูกในช่วงแรก ต้องดูแลรดน้ำให้เพียงพอ เมื่อต้นเจริญเติบโตให้ลดน้ำได้


ชอบดินประเภท
ชอบดินร่วนซุย


ประโยชน์การใช้สอย
หน่อไม้ไผ่ตงมีรสหวาน กรอบ นิยมนำมาปรุงอาหารได้หลายชนิด เช่น แกงจืด แกงเลียง เป็นต้น รวมถึงนำมาลวกเป็นผักจิ้มน้ำพริก
หน่อไม้ไผ่ตง มีขนาดใหญ่ เนื้อสีขาว นิยมนำมาแปรรูปเป็นหน่อไม้ดอง หน่อไม้กระป๋อง หน่อไม้อบแห้ง เป็นต้น
ลำต้น ส่งจำหน่ายโรงงานผลิตเยื่อกระดาษ
ลำต้น ใช้เป็นไม้ค้ำยัน ไม้ก่อสร้าง
ลำต้น ใช้เป็นไม้ใช้สอยต่างๆ เช่น สร้างเรือนชั่วคราว สร้างกระท่อม ทำรั้วบ้าน เป็นต้น


การเก็บเกี่ยว
ไผ่ตงจะเริ่มเก็บหน่อเมื่อปลูกได้ประมาณ 3 ปี มีช่วงการเก็บหน่อระหว่างเดือนพฤษภาคม-ตุลาคม ช่วงที่หน่อออกมากในช่วงกรกฎาคม-สิงหาคม ตัดหน่อวันเว้นวันหรือ 4-5 วัน/ครั้ง โดยจะตัดในช่วงเช้ามืดเพื่อส่งจำหน่ายตลาดสดให้ทัน จำนวนหน่อ/กอประมาณ 20-40 หน่อ ขึ้นอยู่กับขนาดกอ และการจัดการ


การขยายพันธุ์
การตอนกิ่ง
การปักชำ
การแยกเหง้า